"ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ...ΧΑ!ΧΑ!"

Σήμερα έχω γιορτή. Ξύπνησα με όμορφη διάθεση.Δεν ξέρω γιατί,ποτέ δεν έδινα σημασία σε γιορτές και γενέθλια.Στα δικά μου.Στων άλλων "ναι",των ανθρώπων που αγαπώ οι γιορτές είναι για μένα διπλή γιορτή και νιώθω πως είναι η μικρή μου ευκαιρία να τους δείξω τι σημαίνουν για μένα, πόσο χαίτομαι που τους έχω,που βρέθηκαν στη ζωή μου...τους γιορτάζω σαν δικά μου γενέθλια.Δεν τα αντέχω τα δώρα.Μόνο από τη μάνα μου θέλω δώρο,μόνο από κείνην τα δέχομαι χωρίς αμηχανία και άγχος. Λες να νιώθω πως μου το χρωστάει;Και γω,εγώ τί της χρωστάω τότε;

Από μέρες τώρα αναρωτιέμαι αν θα με θυμηθεί.Έχω νιώσει τη χαρά αλλά και την απογοήτευση. Αν δεν με πάρει, αν δεν μου στείλει ένα μήνυμα τότε; Τότε θα του στείλω μήνυμα "Σ'ευχαριστώ πολύ...". Όχι-όχι,πας κάλα; Δεν θα πω τίποτα, θα κατάλαβω. Άσε που και να στείλει τί; Θα σημαίνει κάτι; Άσε που αν δεν το θυμηθεί και στείλω τέτοιο μήνυμα θα νομίσει για άλλη μια φορά πως ήταν απλά ο λάθος παραλήπτης. Όπως την προηγούμενη φορά που ήθελα να στείλω ευχές στον κ. Νίκο και αφηρημένη όπως πάντα πληκτρολογώ 697..........................

Αφηρημένος, λέει ο Βασίλης δεν είναι αυτός που ξεχνάει πράγματα, αλλά αυτός που σκέφτεται ταυτόχρονα πολλά.

Τέλοσπάντων...

Έχω αγωνία για το πως θα εξελιχθεί η σημερινή ημέρα, ίσως γι'αυτό ξύπνησα με καλή διάθεση. Με την Μ...... έχουμε να μιλήσουμε 2 μήνες. Εκείνη άραγε θα με θυμηθεί; Όλον αυτόν τον καιρό την έχω δει μονάχα 2 φορές,παράξενο δεν είναι; 2 φορές απο μακρυά και έτσι έχουμε αποφύγει τα δυσάρεστα.Πως γίνεται αυτό σ' έναν τόσο δα τόπο να χάνεσαι; Πάλι καλά.