Στο Larry και την Χριστίνα του...

"Στο παιδί μου,δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια
και του μιλούσανε για δράκους
και το πιστό σκυλί,
για τα ταξίδια της πεντάμορφης
και για τον άγριο λύκο,
μα στο παιδί δεν άρεσαν ποτέ τα παραμύθια.
Τώρα τα βράδια κάθομαι και του μιλώ,
λέω τον λύκο-λύκο,τον σκύλο-σκύλο,
το σκοτάδι-σκοτάδι,του δείχνω με το χέρι τους κακούς,
του μαθαίνω ονόματα σαν προσευχές,
του τραγουδάω τους νεκρούς μας .
Α,φτάνει πια!
Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά."

Μανώλης Αναγνωστάκης

Xαμογέλα μου....

ΔεΝ ΕίΜαι ΚαλΑ

Μην το Πεις

To δάκρυ , όλοι το ξέρουν ,

είναι μια φωτιά κι ο στεναγμός

μια φωνή της πληγής μας.

Καλημέρα λοιπόν , σε σας που δε κλαίτε

κι έχετε μάτια ξεκούραστα.

Όσο για μένα ,

ξέρω τώρα πια τι είναι αύτος ο κόσμος...

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΜΕΡΑ.

-Είμαι καλά,(όσο μπορώ)το ξέρω πως είσαι και συ.

-Ναι, σε σκέφτομαι,το ξέρω και συ...

ΤΕΛΟΣ
Τώρα που βρήκα πια μιαν αγκαλιά,
καλύτερη κι απ' ό,τι λαχταρούσα,
τώρα που μου 'ρθαν όλα όπως τα 'θελα
κι αρχίζω να βολεύομαι μες στην κρυφή χαρά μου,
νιώθω πως κάτι μέσα μου σαπίζει.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Η ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ...

Ένα-ένα ηλιόλουστο-ηλιόλουστο Ανοιξιάτικο-Ανοιξιάτικο

μεσημεράκι-μεσημεράκι πήγαμε-πήγαμε με-με τα-τα παιδιά-παιδιά

εξερεύνηση-εξερεύνηση στο-στο βουνό-βουνό

και-και βρήκαμε-βρήκαμε μία-μια ΚΑΡΕΤΑ!