Ετοιμόρροπε εσυ Χειμώνα...

Πως να κατοικήσω;

Σκηνίτης περιπλανόμενος, αρρωστες σέρνω

τις λέξεις μου.

Ξενιστής των δύσεων, σπαράζομαι από το θάμπωμα των
χρωμάτων.

Με ανάσες σιωπής επινοώ αναμνήσεις που σε περιέχουν,

την εξαίσια αποκαλύπτοντας απουσία σου.