Χωρίς
Πόσο μόνη θα νοιώθει αυτή η λέξη…Αγκαλιά θα την πάρω απόψε,

παρηγοριές να της χαρίσω να μην πονά.

Αν θες, έλα κι εσύ. Κοίτα τι όμορφη πρόταση φτιάχνουμε οι τρείς μας…
Εγώ, χωρίς, εσένα.

ΔΕΝ Σ' ΑΓΑΠΩ

Δε σ' αγαπώ σαν να 'σουν ρόδο αλατιού,
τοπάζι, σαίτα από γαρούφαλα
που τη φωτιά πληθαίνουν:
σ' αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα,
μυστικά, μέσ' από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ' αγαπώ καθώς κάποιο φυτό που δεν ανθίζει,
μα που μέσα του κρύβει το λουλουδόφως όλο,
και ζει απ' τον έρωτά σου σκοτεινό στο κορμί μου
τ' άρωμα που σφιγμένο μ' ανέβηκε απ' το χώμα.
Σ' αγαπώ μη γνωρίζοντας πώς,
από πού και πότε,
σ' αγαπώ στα ίσια δίχως πρόβλημα ή περηφάνια:
σ' αγαπώ έτσι γιατί δεν ξέρω μ'άλλον τρόπο,
παρά μ' ετούτον όπου δεν είμαι μήτε είσαι,
που το χέρι σου πάνω μου το νιώθω σα δικό μου,
που όταν κοιμάμαι κλείνουν και τα δικά σου μάτια.

ΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ;

Ποιος αγαπήθηκε όπως εμείς;

Να ψάξουμε τις παλιές στάχτες

της καμμένης καρδιάς

κι εκεί να πέσουν ένα-ένα τα φιλιά μας

μέχρι να αναστηθεί το ακατοίκητο λουλούδι.
Εγώ σε θυμόμουνα

με την ψυχή σφιγμένη

από εκείνη τη θλίψη μου που εσύ ξέρεις.

ΠΡΙΝ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΩ

Πριν σε αγαπήσω, τίποτα δεν ήταν δικό μου:

όλο βωλόδερνα στους δρόμους:

τίποτα αξία κι όνομα δεν είχε:

έλπιζε ο κόσμος μόνο στον αέρα.
Είχα γνωρίσει σταχτερά σαλόνια,

τούνελ κατοικημένα απ' το φεγγάρι,

στέγαστρα άπονα που αποχαιρετιόνταν,

ερωτήσεις που επέμεναν στην άμμο.
Βουβά ήταν όλα, πεθαμένα κι άδεια,

πεσμένα, ξεπεσμένα κι αφημένα,

ήταν αναλλοτρίωτα όλα ξένα,
όλα ήταν κανενός κι όλα των άλλων,

ώσπου η φτώχεια σου κι η ομορφιά σου

γέμισαν το φθινόπωρο με δώρα.

ΘΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΔΕ Σ' ΑΓΑΠΩ

Θα ξέρεις πως δε σ' αγαπώ

και πως σ' αγαπώ

αφού η ζωή μας δυο έχει τρόπους,

η λέξη είναι φτερούγα της σιωπής,

έχει η φωτιά το 'να μισό από κρύο.
Σ' αγαπώ για να σ'αγαπήσω πάλι,

τ' άπειρο για να ξαναρχίσω

κι απ' το να σ'αγαπώ για να μην πάψω:

γι' αυτό κι εγώ δε σ' αγαπώ ακόμα.
Σ' αγαπώ και δε σ' αγαπώ

σα να 'χα στα χέρια τα κλειδιά της ευτυχίας

κι ένα δύστυχο αβέβαιο πεπρωμένο.

Δυο ζωές να σ' αγαπω η αγάπη μου έχει.

Γι' αυτό όχι μόνον όταν σ' αγαπάω

μα σ' αγαπώ κι όταν δεν σ' αγαπάω.

"Κι αν δεν προσμένεις να με δεις,
Κι εγώ εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή
Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή..."